|      در کتاب حد و مرزهای هنر، تزوتان تودوروف، اندیشمند بلغاری‌تبار فرانسوی، در دو مقالۀ موجز به تشریح پیوند هنر با اخلاق و سیاست می‌پردازد. تمرکز تودوروف در مقالۀ اول به طور مشخص بر رابطۀ نزدیک هنر آوانگارد با سیاست رادیکال در روسیۀ پیشاانقلابی، ایتالیای فاشیستی و آلمان پیشا نازی است. ایدۀ مرکزی و رادیکال این مقاله روشن است، پروژه دیکتاتوری‌های تمامیت‌خواه و هنرمندان آوانگارد عملا یکسان بوده و از زهدان واحدی سربرآورده است: ویران‌کردن و نوساختنِ ریشه‌ای، یک‌بار در عرصۀ جامعه و یک‌بار در عرصۀ هنر.

|      مقالۀ دوم، که در ادامۀ مقالۀ نخست، به دغدغه‌های اخلاقی تودوروف در پیوند با هنر صراحت بیشتری می‌بخشد، به این پرسش دیرینه می‌پردازد که آیا هنرمند باید خودبسنده و به کلی فارغ از ملاحظات بیرونی باشد یا آنکه در عین پاس داشتن مرزهای خود، حد خودش را نیز بشناسد و مرزهایش را به نحوی شایسته به روی جهان خارج و ملاحظات خطیر سیاسی‌اخلاقی آن گشوده نگاه دارد.