هارولد بلوم

هارولد بلوم، منتقد ادبی آمریکایی و استاد دانشگاه ییل، در سال 1930 در شهر نیویورک به دنیا آمد. او را مهم‌ترین منتقد ادبی اواخر قرن بیستم می‌دانند. بلوم آخرین حلقۀ نسل ناقدان اومانیست بود و تا آخر عمرش به رمانتیسم وفادار باقی ماند. جایی که نقد مدرن شاعران رمانتیک را در درجۀ دوم و سوم اهمیّت قرار می‌داد ، بلوم مدافع سرسخت آنان بود. برای بلوم ادبیات بیش از آنکه مقوله‌ای در خدمت فرهنگ باشد، خالص‌ترین شیوۀ نگاه کردن به جهان بود. او می‌گفت ما تنها از طریق ادبیات است که می‌توانیم پنهان‌ترین زوایای لایه‌های وجودی‌مان را بشناسیم. بلوم از سال 1955 تا زمان مرگش، در سال 2019، در دانشگاه ییل مشغول به تدریس بود. او در طول حیاتش بیش از پنجاه عنوان کتاب نوشت که موضوع بیشتر آنها نقد ادبی بود. از میان آثار پر شمار او می‌توان به اضطراب تأثیر (1973)، آثار برجستۀ غرب (1994) و شکسپیر: ابداع انسان (1998) اشاره کرد. کتاب هملت شعر بی‌کران (2003) یکی از نخستین آثار این متفکر است که به زبان فارسی و با ترجمۀ رضا سرور در نشر بیدگل منتشر شده است.